ECHO Asia Notes ฉบับที่ 23
ตีพิมพ์แล้ว
2015-03-10
วิธีการใช้พืชพันธุ์อาหารสัตว์เขตร้อนเพื่อการปรับปรุงการดำรงชีวิตในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: มุ่งความคิดไปที่เรื่องปศุสัตว์
ข้อความต่อไปนี้เป็นบทสรุปของบทความล่าสุดเขียนโดย สจ๊วต บราวน์ เรื่องพืชพันธุ์อาหารสัตว์เขตร้อนที่ปรากฏอยู่ในนิตยสาร ECHO Asia Notes ฉบับที่ 23 โดยบราวน์เป็นที่ปรึกษาด้านการเกษตรที่มีประสบการณ์มากกว่า 16 ปี และในช่วง 5 ปีล่าสุดที่ประเทศกัมพูชา
พืชพันธุ์อาหารสัตว์มากมายที่เกษตรกรในปัจจุบันจัดเตรียมให้แก่ปศุสัตว์มีคุณภาพต่ำ แต่เป็นที่ทราบกันดีว่าพืชพันธุ์อาหารสัตว์เหล่านั้นพร้อมนำมาใช้และมีค่าใช้จ่ายต่ำ อย่างไรก็ตาม ต้นทุนค่าเสียโอกาสของการใช้เวลาค้นหาพืชพันธุ์อาหารสัตว์ที่มักจะไม่ถูกนำมาคิด เวลาที่ใช้ในการเลี้ยงและควบคุมสัตว์เพื่อหาพืชพันธุ์อาหารสัตว์ยังเป็นช่วงเวลาห่างไกลจากกิจกรรมทางการศึกษาหรือกิจกรรมที่ก่อให้เกิดรายได้ ผมขอเสนอวิธีการทางเลือกเพื่อบูรณาการอาหารสัตวร์เขตร้อนเข้าสู่ระบบการทำฟาร์มของเกษตรกรรายย่อยเพื่อปรับปรุงการดำรงชีวิตของเกษตรกร
ในความหมายที่ง่ายที่สุด พืชพันธุ์อาหารสัตว์เป็นพืชใดๆ ที่ถูกนำมาเลี้ยงแก่ปศุสัตว์ อย่างไรก็ตาม ความหมายที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นมุ่งเน้นไปที่พืช (หญ้าและพืชตระกูลถั่ว) ที่มีการปลูกโดยเฉพาะ เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อพืชพันธุ์อาหารสัตว์ที่ดีกว่าแก่ปศุสัตว์ เนื่องจาก...
- ปริมาณโปรตีนที่สูงขึ้น
- ลดความต้องการแรงงาน และ
- ระบบการเกษตรเพิ่มเติมหรือผลประโยชน์ทางสังคม
วิธีการใช้พืชพันธุ์อาหารสัตว์ในระบบการเลี้ยงรายย่อยมีประโยชน์สำคัญต่อเกษตรกรในแง่ของการประหยัดแรงงานและเวลา พืชพันธุ์อาหารสัตว์สามารถเพาะพันธุ์ใกล้กับบ้านและคอกสัตว์ เป็นการประหยัดเวลาอย่างมากเมื่อถึงเวลารวบรวมพืชพันธุ์อาหารสัตว์ นอกจากนี้ เกษตรกรรายย่อยที่รักษาสัตว์มักเผชิญหน้ากับการขาดแคลนพืชพันธุ์อาหารสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปลายฤดูแล้ง การปลูกพืชพันธุ์อาหารสัตว์ใกล้บริเวณบ้านสามารถช่วยให้เกษตรกรผ่านพ้นช่วงวิกฤตณ์ของปีนี้เมื่อพืชพันธุ์อาหารสัตว์มักจะอยู่ในอุปทานสั้นๆ